11 Şubat 2013 Pazartesi

İlk Kez Metalci Olmak.


"altı yaşımdayken pink floyd kasedi buldum evde bitane" cümlesi eskidiğinden, gerekli tavsiyeleri sizinle paylaşıyorum efendim.

şahsıma göre en mühimi ikinci kez metalci oluştur, çünkü ilkinde genelde bir sıçış yaşanır. doksanlar sonunda türkiye'de metalci olmaya başladıysanız hele. james hetfield, "ceyms hetfiyıld" diye okunur. black sabbath siz doğmadan önce de vardır'dır.
trash metal dörtlüsünü ezbere bilmeniz gerektiğini ilk sıçışınızda zaten farkettiğinizden, öğrenirsiniz. benim tekrar zikretmeme gerek olduğunu bu noktada sanmıyorum. blue jean dergisi doksanlar sonu için kabul edilebilir, ama artık tıraş bir dergi olduğundan elinizde blue jean ile görünürseniz ortalık yerde emolar bile size götüyle güler.
(ki emo denilen olgu emotional rock'tan gelir, neyse o başka mevzu.)
siyah saçma sapan dalgalı saçınız varsa uzatmamanız gerektiğini yine ilk sıçışta öğrendiğinizden -küt hizasına gelindiğinde saç nedeniyle erkeklerde yaşanan travma- bu mevzuya da pek değinmiyorum. esmer pre-metalci ablalar saçlarını asla ve kat'a kızıla boyamamalıdır. zira sarı saç-siyah kaş kombinasyonundan hallice bir durum çıkar ortaya.
converse her zaman bir opsiyon olmakla birlikte, beyaz converse hiçbir zaman bir opsiyon değildir. asker postalı her zaman iş yapar, ekmeğini yersiniz.
metal a headbanger s journey ve global metal belgesellerini izlemiş olmanız, camiada size bir artı sağlamakla birlikte, elzem değildir. aynı kültürü kendi albüm dinlemeleriniz, kendi festival izlenimleriniz ve kendi röportajlarınızı deneyimlemeniz ile de edinebilirsiniz. daha efektif olur.
bir başka nokta. camianın tabiriyle pop mu dinliyorsun öeh. rock metal kardeştir ayıran kalleştir kafası diye bir kafa var. söyleyeyim. ha burda bir ayrım var. ya kara metalci olacaksınız; yani ya sadece bağırım bağırım bağıran dayılardan olacaksınız, ki konumuz aslında bu olmalı. ya da psikodelik ve progresif gibi sert alt türlere açık metalci olacaksınız.
ilk tür için siyahtan başka alternatifiniz yok. ne giyerken, ne dilerken. hatta kafanız kaldırıyorsa mümkünse black metalden başka bir şey de dinlemeyin. belki az biraz melodik death metal. o kadar.
ikinci türde serbesti ana fikir. işte tam da bu noktada "altı yaşımdayken pink floyd kasedi buldum evde bitane" repliğinizi kullanmak için can atıyorsunuz, biliyorum. ama rica ediyorum, durun. ve bir kez daha düşünün. üçüncü kez metalci olacak kadar gücünüz var mı?

değer mi?


by songstonoone

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder